Na veertig jaar in de zorg neemt gynaecoloog Jette afscheid van Ziekenhuis Rivierenland. “Ik heb veertig jaar lang patiëntenzorg gedaan. Een prachtig beroep. Daardoor voel ik me helemaal niet oud, geestelijk al helemaal niet. Maar qua dienstdoen ben ik wel klaar.”
Andere tijden
Jette begon zijn loopbaan in Deventer, was daarna actief in Rotterdam en Woerden, en werkte de afgelopen tien jaar in Ziekenhuis Rivierenland. Hij begon zijn carrière in een tijd waarin je in een papieren patiëntendossier nog met de hand schreef en de ziekenhuisleiding bestond uit een geneeskundig directeur, een boekhouder en een verpleegkundig hoofd. “Veel meer management was er niet. Tegenwoordig werkt een groot deel van de ziekenhuiscollega’s in een functie die niet direct met zorg te maken heeft. Dat is echt een revolutie.”
Samenwerking
Het afscheid voelt voor Jette logisch en op z’n plaats. “Ik wist dat dit mijn laatste werkplek zou zijn. Het is een natuurlijke stap.” Maar wat hij zal missen, is heel duidelijk: “De samenwerking met jongere collega’s en samen complexe problemen oplossen, dat gaf me energie. Ik vond de ingewikkelde dingen vaak het leukst. En vooral: de gezamenlijkheid daarin.”
Wat hij níét gaat missen? “Dat je geen volledige beschikking hebt over je eigen tijd. Altijd beschikbaar zijn, heel veel klaarstaan. Op den duur gaat dat toch wegen.”
Meer dan een arts
Jette staat bekend als een benaderbare arts, die moeilijke situaties luchtig wist te maken wanneer het kon. “Vrouwen komen meestal onzeker of gespannen bij de gynaecoloog. Bij een mannelijke gynaecoloog is die spanning soms nog iets groter. Wat ik probeerde was om de spanning eruit te halen, zodat het consult beter kon landen. De kwaliteit van een behandeling is voor patiënten vaak moeilijk te beoordelen. Maar of ze zich gehoord voelen en goed onderzocht zijn, dat merken ze direct. Juist daarin kun je elke dag iets verbeteren, dat vind ik inspirerend.
Stil zitten hoeft niet
En hoe Jette nu zijn tijd gaat vullen? “Ik heb voor mezelf een sabbatical van twee maanden ingelast. Dan zit ik op Terschelling en kan ik in rust bedenken óf en wat ik professioneel nog wil gaan doen.” Op de vraag of hij hobby’s heeft waar hij zich nu op kan storten volgt een stortvloed aan antwoorden: “Ik schilder met olieverf, dat wil ik veel meer gaan doen. Ik heb twee oude VW-busjes die ik technisch helemaal wil leren beheersen. Ik zing in een top koor, én ik ga rondleidingen geven in Jachthuis Hubertus op de Hoge Veluwe.” Vervelen hoeft hij zich dus zeker niet.
En als Jette na die twee maanden merkt dat hij het werk toch te veel mist, dan kan hij er altijd voor kiezen om het op een andere manier voort te zetten. “Ik ben nog vijf jaar geregistreerd als gynaecoloog, dus ik kan gewoon blijven werken als ik dat wil.”
Een boodschap voor collega’s
Op de vraag of hij nog een boodschap voor zijn collega’s heeft, hoeft hij niet lang na te denken: “Tijdens een vakantie in Ierland zag ik in een pub een mooie quote waar ik vaak aan denk: ‘In a world where you can be anything, be nice.’ Aardig zijn voor elkaar en vooral voor de patiënt brengt je alleen maar draagvlak. Onaardigheid en ego helpen niemand verder. Een prettige sfeer is de basis voor goede samenwerking.”
Met die woorden neemt Jette afscheid van een lange, indrukwekkende loopbaan in de zorg. Geen spreekuren meer, geen nachtelijke spoedbevallingen. Maar met een hoop ervaring en een agenda vol plannen blijft hij in beweging.