Cognitieve communicatiestoornissen

Personen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) kunnen naast primaire spraak- en taalstoornissen (dysartrie en afasie) ook cognitieve stoornissen hebben.

Dit kunnen bijvoorbeeld problemen zijn in de aandacht, het tempo van informatieverwerking, het geheugen en het plannen van bijvoorbeeld een dag of een activiteit. Deze problemen kunnen ervoor zorgen dat het luisteren, spreken, lezen en schrijven niet gaan zoals iemand gewend was. Hierdoor kan de communicatie verstoord raken. Wanneer de cognitieve stoornissen de oorzaak zijn van veranderingen in de communicatie, spreken we over cognitieve communicatiestoornissen (CCS).

De logopedist kan door middel van een screening, observaties en een vragenlijst beoordelen of er sprake lijkt van een cognitieve communicatiestoornis. Onderzoek en begeleiding daarbij  wordt altijd in nauw overleg gedaan met de psycholoog en de ergotherapeut. Samen met de persoon met NAH, en mensen uit de omgeving daarvan, wordt besproken wat kan worden aangepast in het dagelijks leven, om de communicatie weer zo optimaal mogelijk te laten verlopen.