Triggerfinger

Bij een triggerfinger bestaat er een wanverhouding tussen de buigpezen van de vingers of de duim en de peesschede waar de pezen doorheen lopen. De buigpezen worden op hun plek gehouden door stugge bandjes (pulley's). Deze zorgen ervoor dat de pezen tegen de vingerkootjes blijven liggen tijdens het buigen.

Als een buigpees verdikt of de bijbehorende peesschede (koker) vernauwd is, loopt de pees als het ware vast tijdens het buigen. We spreken dan van een hokkende vinger. 

Ook kan de vinger in het begin nog wel gebogen worden, maar ook dit doet pijn. Het bewegingspatroon dat hierdoor ontstaat lijkt erg op dat van een vinger die de trekker (trigger) van een pistool overhaalt. Vandaar de benaming ‘triggerfinger’.

Bij een poging tot strekken gebeurt vaak hetzelfde in tegenovergestelde richting. Na verloop van tijd kan de verhouding zo afwijkend zijn dat het buigen of strekken niet meer volledig mogelijk is.

De oorzaak van een triggerfinger is niet altijd duidelijk.

• De aandoening ontstaat soms na een zware inspanning of abnormaal gebruik van de hand.
• Soms is er sprake van een verwonding van een pees, soms een irritatie.
• De aandoening komt vaker voor bij patiënten met reuma, jicht en suikerziekte.

Het doel van de behandeling van een triggerfinger is het opheffen van de verkeerde verhouding en het herstellen van de normale beweeglijkheid van de vinger of duim.

Als een triggerfinger het gevolg is van extreme inspanning kan deze met rust soms genezen. Vaak bestaat het probleem al een tijdje en dan kan door een injectie in de peesschede de zwelling verminderen.

Een behandeling kan ook bestaan uit het veranderen van bepaalde activiteiten om de irritatie te verminderen.

Wanneer al deze vormen van behandeling helpen, kan een operatie zinvol zijn. Meer informatie hierover leest u op de pagina Triggerfinger operatie(undefined/behandelingen/triggerfinger-operatie/).