Snurken

Snurken komt door een vernauwing in de luchtweg tussen de neusgaten en de stembanden. Snurkgeluiden zijn te vergelijken met het leeglopen van een ballon. Veel lucht stroomt dan heel snel door een smalle doorgang. Het smalle deel gaat trillen en geluid maken. Snurkgeluiden zijn soms zo hard dat een partner, huisgenoot of zelfs buren er last van kunnen hebben. 

Ongeveer 1 op de 10 kinderen snurkt. Van de volwassenen snurkt ongeveer 1 op de 5 mannen en 1 op de 10 vrouwen elke nacht. Meestal ontstaat snurken tussen het dertigste en veertigste levensjaar.

Bij snurkende mensen ontstaat bij het inademen een onderdruk in de keel. Het zachte gehemelte met de huig, de tong en de wanden van de keelholte gaan trillen. Dit zorgt voor het snurkgeluid.

De luchtweg tussen de neusgaten en de stembanden wordt smaller in de volgende situaties:

• De neusholte is te smal door dik neusslijmvlies bij verkoudheid of allergie.
• De neusholte is te smal door poliepen of door scheef staan van het neustussenschot. Poliepen zijn met vocht gevulde bultjes van het neusslijmvlies.
• De overgang van de neusholte naar de keelholte is te smal.
• Het deel in de keelholte áchter de tong is te smal.
• In sommige families komt snurken veel voor. Het begint dan meestal rond het twintigste jaar. Dit ligt waarschijnlijk aan een erfelijk bepaalde nauwe keelholte.
• Slapen op de rug. Het zachte gehemelte, de huig en de tong zakken naar achteren.
• Het hebben van een lang en vrij slap, zacht gehemelte en huig.
• Verslapping van de spieren van het zachte gehemelte, de huig en de tong door:
  
  • ouder worden. Het slijmvlies van de keelholte wordt dikker door meer vetweefsel. De slijmvliezen worden slapper, zodat zij makkelijker gaan trillen.
  • oververmoeid zijn
  • alcohol en bepaalde medicijnen zoals slaapmiddelen en kalmerende middelen.
• Blijvende irritatie van de keel door brandend maagzuur door een breuk in het middenrif of door roken. De wand van de keelholte kan dikker worden en de doorgang smaller maken.
• Overgewicht, hierdoor worden ook de wanden van de keelholte dikker.
• Vergrote keelamandelen en/of neusamandel. Dit komt vooral bij kinderen voor.

Dit kunt u doen om het snurken te verminderen:

• Drink geen alcohol vanaf 2 uur voor het slapen.
• Eet geen zware maaltijd vlak voor het slapen.
• Stop met roken.
• Eet gezond en beweeg regelmatig.
• Zorg voor een regelmatig leefpatroon, waarbij slaapmiddelen en kalmerende middelen niet meer nodig zijn.

De KNO-arts onderzoekt de keel en neus om de oorzaak van het snurken te vinden. 

De arts vraagt naar dingen die een oorzaak van het snurken kunnen zijn:

• Roken
• Alcoholgebruik
• Medicijngebruik
• Gewichtstoename 
• Klachten als een verstopte neus en keelklachten

Daarna kijkt de KNO-arts of er vernauwingen zijn aan de binnenkant van de neus en de keel tot aan de stembanden. Vaak gebeurt dat met een soepel kijkbuisje. Soms worden ook allergietesten en röntgenfoto’s gemaakt.

Slaapendoscopie

Bij een slaapendoscopie onderzoekt een KNO-arts de keel en neus. Dit onderzoek vindt plaats onder volledige verdoving. Met een kijkbuisje kijken we in de keel om te beoordelen waar het snurken precies ontstaat. De uitslag van dit onderzoek bepaalt vaak de behandeling. Een slaapendoscopie gebeurt in het ziekenhuis. Als alles goed gaat, kunt u dezelfde dag naar huis.

Snurken door een allergie kan met medicijnen worden behandeld. 

Soms helpen een operatie aan het neustussenschot of het verwijderen van poliepen. 

Bij kinderen helpt het verwijderen van de keel- en/of neusamandelen.

Opereren

Er zijn in Nederland 2 manieren om te opereren om snurken te behandelen:

• een UPPP-operatie(undefined/behandelingen/uppp-operatie/)
• gecontroleerde littekenvorming(undefined/behandelingen/gecontroleerde-littekenvorming-bij-snurken/)

Behandelen zonder opereren

Een behandeling voor snurken zonder operatie is een Mandibulair Repositie Apparaat(undefined/behandelingen/antisnurkbeugel/).